نورولوژی مغز و اعصاب در علم پزشکی به شاخهای از پزشکی اطلاق میشود که به تشخیص و درمان اختلالات مغز، نخاع، و سایر بخشهای سیستم عصبی میپردازد. این شاخه شامل مطالعه علمی و بالینی اختلالات مختلف اعصابی است، از جمله بیماریهای مزمن مانند اسکلروز چندگانه، بیماری پارکینسون، صرع، میگرن، اختلالات حرکتی، بیماری الزایمر، سکته مغزی، و سایر بیماریها و اختلالاتی که تاثیر مستقیم یا غیرمستقیمی بر عملکرد مغز و سایر اعضای سیستم عصبی دارند.
نورولوژیستانداردهای معینی برای تشخیص و درمان بیماریهای عصبی دارد که شامل استفاده از تصویربرداری مغناطیسی (MRI)، تستهای عصبی و الکتروفیزیولوژی، آزمایشهای خونی و تشخیصی، و در برخی موارد، جراحی است. توسعهی متدهای جدید تشخیص و درمان، از جمله تکنولوژیهای پیشرفته مانند استفاده از هوش مصنوعی و بیوانفورماتیک، نیز در حال ادامه است تا به بهبود درمان و مدیریت بیماریهای عصبی کمک کند.
نورولوژیست چه کاری انجام می دهد؟
متخصص مغز و اعصاب یا نورولوژیست در کار خود به چندین فعالیت اصلی مشغول است:
- تشخیص بیماریها: این شامل مصاحبه با بیمار برای گرفتن تاریخچه پزشکی و علائم، انجام بررسی فیزیکی، و ارزیابی نتایج تستهای تشخیصی مانند MRI، CT scan، الکتروانسفالوگرافی (EEG)، و آزمایشهای خونی میشود.
- تجویز درمان: پس از تشخیص، نورولوژیست ممکن است درمانهای دارویی، جراحی، فیزیوتراپی، و یا درمانهای دیگری را تجویز کند.
- مدیریت بیماریهای مزمن: بیماریهایی مانند اسکلروز چندگانه، بیماری پارکینسون، صرع و بیماری الزایمر بیشتر نیازمند مدیریت مزمن هستند، و نورولوژیست در ارائه مراقبتهای دائمی و مدیریت بهینه برای این بیماران نقش دارد.
- انجام جراحی: در برخی موارد، مانند برخی انواع تومورهای مغزی یا سکته مغزی شدید، نورولوژیست ممکن است به عنوان جراح عمل کند.
- مشاوره و آموزش: نورولوژیست میتواند به بیماران و خانوادههایشان در مورد بیماریها و درمانها مشاوره دهد و آنها را درکنار بگیرد.
در کل، نورولوژیست مسئول تشخیص و درمان اختلالات مغز و اعصاب است و به عنوان یکی از اعضای کلیدی تیم درمانی برای بسیاری از بیماران با اختلالات عصبی عمل میکند.
مراقبت های تشخیصی لازم برای یک متخصص مغز و اعصاب
مراقبتهای تشخیصی لازم برای یک متخصص مغز و اعصاب به شرح زیر میباشد:
- مصاحبه با بیمار: برای گرفتن تاریخچه پزشکی کامل از بیمار، اعراض و علائم، تاریخچه خانوادگی، عادات زندگی، و همچنین انجام ارزیابی جامع از وضعیت سلامت عمومی بیمار.
- ارزیابی فیزیکی: انجام بررسی دقیق فیزیکی برای ارزیابی نشانهها و علائم جسمی که ممکن است به بیماریهای عصبی اشاره داشته باشند.
- سفارش تستهای تشخیصی: این شامل تصویربرداری مغناطیسی (MRI)، توموگرافی کامپیوتری (CT scan)، الکتروانسفالوگرافی (EEG)، الکترومیووگرافی (EMG)، اختلالات حرکتی، آزمایشهای خونی (مانند آزمایشات تشخیصی و تعداد سلولهای خون) و سایر تستهای تخصصی.
- انجام آزمایشهای عصبشناسی: متخصص مغز و اعصاب ممکن است به منظور بررسی عملکرد سیستم عصبی، آزمایشهایی مانند انجام اپیلپسیهای خودکار، عصبرانیهای حسی و حرکتی، و سایر آزمایشهای عصبشناسی را انجام دهد.
- انجام مشاهده و مانیتورینگ: برخی از موارد نیاز به مشاهده و مانیتورینگ مداوم دارند، مانند نظارت بر بیماران با اختلالات حرکتی، صرع، و یا بیماریهای دیگری که نیازمند نظارت مداوم هستند.
این مراحل مراقبت تشخیصی به متخصص مغز و اعصاب کمک میکنند تا تشخیص دقیقی برای بیماران ارائه دهد و درمان مناسبی را تجویز کند.
مجموعه فیلمهای آموزش عملی EMG و NCV
یک مجموعه فیلم کاملا آموزشی و به معنای واقعی کاربردی در مورد آموزش EMG و NCV
در این مجموعه که واقعا 0 تا 100 آموزش EMG و NCV است، از ابتدا به بیان مبانی و اصول اولیه این تکنیک پرداخته، سپس به معرفی تجهیزات جهت انجام تکنیک پرداخته است.
در مرحله بعد به سراغ معرفی و شرح دقیق انجام EMG و NCV بر روی تک تک اعصاب محیطی اعم از اعصاب اندامهای فوقانی و اعصاب اندامهای تحتانی می رود.